“งื้ออออ~” เสียงงัวเงียจากปากรูปกระจับสีแดงสดที่เผลอครางออกมา
ดวงตาเรียวกระพริบถี่ๆก่อนจะลืมตาขึ้นมาแล้วเจอกับภาพเพดานโล่งๆเหมือนในห้องนอน คุณพยอนส่ายหน้าไปมาบนเตียงกว้างอย่างมึนๆ
แขนสองข้างท้าวลงกับเบาะเตียงนุ่มแล้วยันตัวเองลุกขึ้นมานั่ง
ร้อน…
รู้สึกวูบวาบไปทั่วลำตัวเหมือนมีคนสุมไฟอยู่ภายใน พวงแก้มทั้งสองข้างแดงจัดเพราฤทธิ์แอลกอฮอล์ มือเล็กจัดการถอดกางเกงขาสั้นที่ใส่อยู่ออกเพราะอึดอัดจนเหลือแต่เพียงเสื้อยืดตัวโคร่งสีเหลืองอ๋อยกับชั้นในตัวจิ๋ว หูเล็กกระดิกเมื่อได้ยินเสียงของเจ้านายที่ดังลอดประตูที่ปิดไม่สนิทเข้ามาในห้องนอน
“เออๆ เดี๋ยวกูส่งไฟล์ให้มึงคืนนี้นะ ขออาบน้ำก่อนเมื่อกี้คุณพยอนอ้วกใส่ซะเละเลย”
เหมือนจะได้ยินชื่อตนจากเจ้านายทำให้คนตัวเล็กเดินออกไปหาตามเสียงเรียก คุณพยอนหยุดยืนอยู่ตรงบานประตูใหญ่แล้วค่อยๆแง้มออกอย่างเบาๆ
ดวงตาเรียวปรือมองแผ่นหลังกว้างอันเปล่าเปลือยของผู้เป็นนายที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่
มือเล็กยกขึ้นมากุมหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ตึกตัก ตึกตัก
….คุณพยอนเป็นอะไรไป ทำไมคุณหัวใจเต้นแรงจัง
“เออๆ แค่นี้นะ
เออน่า ไอ้เชี่ย เดี๋ยวมึงโดน! เออ บาย!”
ปาร์คชานยอลกดตัดสายของเพื่อนสนิทที่โทรมาคุยเรื่องงาน เขาโยนโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะก่อนจะหมุนตัวเพื่อกลับเข้าไปอาบน้ำแต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเจ้าลูกแมวน้อยที่เขาจัดการอุ้มเข้าไปนอนในห้อง(หลังจากที่เจ้าตัวสลบและละเมออ้วกรดเขาจนเละ)ยืนเกาะขอบประตูมองอยู่
นัยน์ตาหวานเชื่อมช้อนมองสบตาเข้ากับผู้เป็นนาย อาการวูบวาบแรงขึ้นกว่าเดิมเมื่อเหลือบตามองไปยังหน้าท้องแกร่งที่มีลอนสวยของกล้ามเนื้อ
รู้สึกปวดหนึบที่ช่วงล่างจนต้องเลื่อนขามาหนีบกันไว้
เหงื่อไหลลงตามไรผมสีขาวเพราะความร้อนภายในตัว
คุณพยอนสบตาเข้ากับผู้เป็นนายอย่างเว้าวอนจนคนที่มองอยู่ลอบกลืนน้ำลายเบาๆ
“เจ้านาย…”
เรียกอีกฝ่ายเสียงอ่อนเสียงหวาน
ชานยอลที่สติหลุดไปแล้วกับภาพอันแสนเซ็กซี่ของเจ้าตัวเล็กตรงหน้าไม่ได้ตอบรับคำเรียกของอีกฝ่ายแต่อย่างใด เขาได้ยืนนิ่งมองแมวน้อยเดินเข้ามาหาช้าๆ ทุกย่างก้าวที่เจ้าตัวเล็กเดินเข้ามาทำให้เรียวขาขาวที่โผล่พ้นเสื้อนั้นโผล่ออกมากระแทกตาเขาเข้าเต็มๆ
เนื้อนิ่มๆของต้นขาขาวทำให้ชานยอลอยากจะเข้าไปบีบเค้นคลึงในเกิดรอยแดงๆ
และที่สำคัญที่สุดคือสีฟ้าๆของกางเกงในตัวน้อยลายโพโรโระที่เขาซื้อให้เจ้าตัวเองกับมือ เนื้อผ้าสีฟ้าที่ปกปิดน้องน้อยของเจ้าแมวช่างยั่วชอบโผล่ออกมาจนเขานึกอยากจะกระชากออกไปให้พ้นๆ
“เจ้านาย…”
เมื่อเดินมาถึงตัวของผู้เป็นนายคุณพยอนตัวน้อยก็โอบมือกอดรัดรอบเอวหนาของอีกฝ่ายไว้แน่น
ฝังหน้ากับพวงแก้มนิ่มเข้ากับแผ่นอกและหน้าท้องสวย
“นี่… ยังไม่หายเมาใช่ไหมคุณพยอน”
ถามออกไปเสียงตะกุกตะกักเมื่ออีกฝ่ายจงใจเบียดส่วนนั้นของกางเกงเข้ากับหน้าขาของเขา
ฟู่วววว…
ไอ้หลามลูก
ไม่เอาไม่ตื่นนะเด็กดี…
“ไม่รู้… คุณพยอนไม่รู้ คุณพยอนร้อน… เมี้ยว~” สะบัดหางยาวไปมาแล้วช้อนสายตาหวานมองอีกคน มือเล็กค่อยๆดันตัวของผู้เป็นนายไปที่โซฟา
“งั้นไปอาบน้ำเอาไหม คะ…
คุณพยอนจะได้หายระ…
ร้อน”
“งื้ออออ ไม่อาววว
คุณพยอนจะอยู่กับเจ้านาย
คุณพยอนอยากให้เจ้านายช่วย…”
ผลักอีกคนให้ลงไปนอนบนโซฟาแล้วขึ้นคร่อมนั่งทับเอาไว้
คุณพยอนก้มลงไปคลอเคลียกับลำคอหนาของอีกฝ่าย ลิ้นเล็กไล่เลียซอกคออีกคน สัมผัสชื้นแฉะจรดลงบนปลายติ่งหูแล้วขบเม้มอย่างหวาบหวามจนชานยอลถึงกับขบกรามแน่น
“คุณพยอนไม่เอาน่า… ไปอาบน้ำนอนนะคนดะ… อุ๊บ!” พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบอย่างใจเย็น
แต่แมวน้อยก็ยังไม่หยุดริมฝีปากเล็กเลื่อนไปจูบปิดปากคนตัวโตเอาไว้เชิงบอกให้หยุดพูด
ลิ้นน้อยตวัดตอดรัดอีกคนด้วยอารมณ์คุกกรุ่น ขบเม้มและฝังเขี้ยวสวยกับริมฝีปากล่างของอีกคนเบาๆ จนในที่สุดเส้นความอดทนของชานยอลก็ขาดผึง เขาตวัดลิ้นรับสัมผัสอันร้อนแรงจากคนตัวเองอย่างไม่ยอมแพ้ เสียงชื้นแฉะจากริมฝีปากที่ดูดเม้มกันอย่างไม่มีใครยอมใครดังไปทั่วห้องนั่งเล่น ทั้งขบทั้งเม้มดูดดึงจนปากเล็กบวมเจ่อแล้วจึงผละออกมาให้อีกคนได้หอบหายใจ
“แฮก…”
คุณพยอนเผยอปากแดงกอบโกยเอาอากาศเข้าปอด
แววตาลึกซึ้งที่ส่งผ่านไปยังผู้เป็นนาย
ยันมือเข้ากับอกหนาแล้วจัดการถอดเสื้อยืดตัวโครงที่สวมอยู่ให้หลุดพ้นออกจากตัว
แผ่นอกขาวสว่างโผล่กระแทกหน้าเข้าเต็ม ชานยอลที่นอนหงายอยู่ลอบกลืนน้ำลายมองเม็ดสีแดงแสนล่อตาล่อใจตรงหน้าลงคอดังเอื้อก เขาอยากจะดูดอยากจะขบอยากกัดมันให้ขาด อยากครอบครองกดจูบลงบนแผ่นอกขาวจนทนไม่ไหว
คุณพยอนช่างยั่วปรือตามองใบหน้าหล่อของเจ้านายที่ส่งสายตาลุ่มหลงในตัวเองอย่าไม่มีปิดด้วยความรู้สึกชอบใจ ลำแขนเล็กสอดเข้าไปยังลำคอหนาแล้งคล้องดึงให้อีกฝ่ายลกขึ้นมานั่งจ้องตากับตน
“เจ้านายต้องช่วยคุณพยอนนะ…” ยกตัวนั่งชันเข่าให้ใบหน้าของอีกฝ่ายประสานเข้าพอดีกับแผ่นอกตัวเอง
กดฝ่ามือเล็กๆให้ใบหน้าหล่อโน้มเข้ามาสัมผัสกับยอดอกของตน
“จูบหน่อย… เจ้านายจูบ… อ๊ะ”
ครางเสียงหลงทั้งๆที่ยังไม่จบประโยคเมื่อผู้เป็นนายตอบรับคำขอ ลิ้นหนาชื้นพรมจูบไปทั่วแผ่นอกเล็ก กดย้ำให้รอยแดงปรากฏอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ ดูดดึงยอดอกสีแดงระเรื่อที่ลอบมองมานาน
ตวัดลิ้นรัวจนชุ่มอย่างโหยหาจนเจ้าตัวน้อยสะบัดหน้าสายไปมาจนผมยุ่ง
“อื้ออออ อ๊ะ
เอาอีก อ๊ะ อ๊ะ
อ๊า” เสียงครางหวานไพเราะจากอีกคนทำให้ชานยอลชอบใจ
กลิ่นตัวหอมๆของคุณพยอนทำให้เขาลุ่มหลงจนปวดหนึบไปทั่วทั้งส่วนล่าง
ยิ่งยามที่อีกฝ่ายขย่มดิ้นเร่าๆเพราะความเสียวซ่านจนร่องก้นนิ่มบดเบียดส่วนนั้นของเขามันก็ยิ่งเพิ่มไฟคุกกรุ่นในตัวให้ลุกโชน
“ไม่ไหวแล้วเจ้านาย… คุณพยอนไม่ไหวแล้ว”
ร้องบอกอีกคนแล้วจับฝ่ามือร้อนเข้ามาทาบทันตรงกลางกายตัวเอง
จงใจกดเน้นฝ่ามือหนาให้บีบคลึงส่วนนั้นเพื่อปลุกปั้นอารมณ์ให้ปลดปล่อย
“อ่า…”
ครางรับเสียงกระเส่ายามที่หัวแม่มือของอีกฝ่ายสะกิดโดนปลายส่วนอ่อนไหวผ่านเนื้อผ้า ช้อนตามองอีกคนอย่างยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว ชานยอลลอบยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าเคลิ้มของอีกฝ่ายจึงแกล้งหยุดมือไม่ยอมช่วย
“เจ้านาย… อย่าแกล้งคุณพยอนสิ… ฮะ” อ้อนวอนเสียงอ่อนแต่ฝ่ามือหนาก็ไม่ยอมทำตามความต้องการของตนเอง คุณพยอนจึงส่งสายตามองอย่างตัดพ้อแล้วผลักเจ้านายให้ชิดกับพนักพิงอีกด้านและถดตัวเองไปขึ้นคร่อมพนักพิงฝั่งตรงข้ามแทน
“ทำไม อ๊ะ เจ้านายไม่ช่วย คุณพยอน… เมี้ยว~” ค่อยๆถูไถส่วนนั้นไปกับพนักพิงแล้วครางเสียงหวาน
สบดวงตาเรียวที่เต็มไปด้วยอารมณ์เข้ากับคนช่างแกล้งที่นั่งเอนมองมาอย่างยิ้มๆ
“คุณพยอนอยากดื้อเองทำไมล่ะ” ชานยอลเอ่ยบอกเจ้าแมวน้อย นี่คือบทลงโทษของเขา คนที่ทำผิด
เด็กดื้ออย่างคุณพยอนต้องถูกลงโทษ
“คุณพยอนไม่… อ๊ะ อ๊ะ
ไม่ได้ดื้อนะฮะ” สะบัดหัวไปมา หยาดเหงื่อจากการขย่มพนักพิงไหลลงสู่ไหปราร้าสวยที่เต็มไปด้วยรอยจูบ ผิวกายขาวแดงปลั่ง
“คุณพยอนดื้อ… สัญญาก่อนว่าต่อไปจะไม่แตะต้องแอลกอฮอล์อีก สัญญามาแล้วฉันจะช่วย”
ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปนั่งซ้อนหลังเจ้าตัวเล็กแล้วโอบเอวนิ่มไว้หลวมๆ กระซิบยื่นคำสัญญาให้อีกคนเสียงเบาหวิวพร้อมกดจูบรอบลำคอขาว
“งื้ออออ อ๊ะ
เจ้านาย… ช่วยคุณพยอนนะ ไม่ไหว
ไม่ไหวแล้ว อ๊ะอ๊ะ” โซฟาสีครีมขนาดเล็กสั่นคลอนไปกับแรงอารมณ์ของเจ้าแมวน้อยที่ควบคุมตัวเองไม่ได้
“สัญญาก่อนสิเด็กดี… สัญญาก่อน…” วางมือลงกับส่วนอ่อนไหวของอีกคนแล้วลูบเบาๆจนเสียงครางหวานดังลั่น
“อ๊า…! คุณพยอนสัญญา… อึก อ๊ะ
เจ้านาย คุณพยอนสัญญา”
“สัญญาว่าอะไรครับ…?”
“สัญญา อ๊ะ
อ๊ะ อ๊ะ ว่าจะไม่ดื่ม… อึก แอลกอฮอล์อะ… อีก… แล้ว”
.
.
.
คุณพยอนสัญญาแบบนี้ สงสัยคืนนี้ผมคงต้องช่วยอีกยาว ราตรีสวัสดิ์นะครับ *ยิ้มหล่อ*
กลับไปเมนท์ด้วยนะ
คริคริ บัยส์ !
