“ไม่ตะ… อุ๊บ!”
คำเถียงที่กำลังจะผ่านออกจากลำคอถูกหยุดไว้ด้วยการจู่โจมจูบกะทันหันของเจ้าแมวตัวน้อย
แรงกระแทกที่โถมเข้ามาจากคนตัวเล็กทำให้ชานยอลเซจนหงายลงไปนอนราบกับพื้นเป็นผลให้เจ้าแมวตัวน้อยได้โอกาสปีนขึ้นมาทับบนร่างสูง
บทเรียนที่พึ่งผ่านมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงทำให้แมวหัวดีอย่างคุณพยอนเริ่มเลียนแบบลักษณะการจูบของอีกคน ริมฝีปากบางเริ่มขบเม้มริมฝีปากล่างของอีกคนอย่างเงอะๆเงิ่นๆ พยายามอย่างหนักที่จะจูบแบบที่เจ้านายเคยทำจนเสียงดูดซับจากริมฝีปากยามแตะกันดังไปทั่วห้อง
ไม่รู้เพราะบรรยากาศที่เป็นใจหรือเพราะความน่าเอ็นดูของร่างเล็กบนตัวที่ทำให้ชานยอล (ที่พึ่งหายตกใจ)
นึกอยากจะแกล้ง
มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวโคร่งที่อีกคนสวมอยู่ก่อนจะลูบเบาๆที่ช่วงเอว
เพราะสัมผัสแปลกๆทำให้คุณพยอนตัวน้อยสะดุ้งจนเผลออ้าปากออกเป็นผลให้ร่างสูงได้โอกาสที่จะส่งลิ้นร้อนเข้าไป ดวงตาเรียวเบิกโตยามได้สัมผัสรสลิ้นของอีกคนที่ไล้อยู่บริเวณเขี้ยวสวยของตัวเอง
ก่อนจะหลับพริ้มลงเมื่อเห็นว่าสัมผัสนั้นไม่ได้เลวร้ายแต่กลับทำให้ตนเองรู้สึกชอบใจ
เมื่อคุ้นชินร่างเล็กเลยนึกอยากจะทำเลียนแบบอีกคนดูบ้าง แมวน้อยผละหน้าออกมาจากการจูบมาราธอนเมื่อครู่แล้วปัดมือหนาออกพร้อมส่งสายตาขู่เชิงให้เจ้านายอยู่เฉยๆ
ซึ่งชานยอลแม้จะแปลกใจแต่เพราะความอยากรู้ว่าเจ้าตัวเล็กจะทำอะไรเลยยอมทำตามคำสั่งของอีกคนแต่โดยดี และบททดสอบการจูบของลูกแมวน้อยก็เริ่มขึ้น…
ลิ้นเล็กไล่แตะจากปลายคางหนาของอีกคนเหมือนเด็กพึ่งหัดเดิน
ค่อยๆเล็มเลียทีละนิดคล้ายกับกำลังละเลียดนมชั้นเลิศ ไล่เตาะแตะจนไปหยุดที่แก้มสาก ริมฝีปากเล็กกดจูบลงไปบนผิวแก้มจนเสียงดังฟอด
ก่อนจะผละออกมายิ้มหวานให้อีกคนอย่างน่ารัก
การกระทำที่แสนน่าเอ็นดูในสายตาของปาร์คชานยอลทำให้เขานึกอยากจะจับคนตัวเล็กมาฟัดฟัดฟัดให้จมอก แต่ก็ทำได้แค่ส่งสายตาเอ็นดูให้อีกคนเท่านั้น
คุณพยอนตัวน้อยเริ่มประทับริมฝีปากบางลงไปบนปากอีกคนเบาๆ
ฟันซี่เล็กทั้งขบทั้งดึงริมฝีปากของร่างสูงอย่างเอาแต่ใจ ไล่เลียลิ้นไปตามแนวริมฝีปากพลางลากนิ้วเรียวของตัวเองไปตามแผงอกแกร่งผ่านเสื้อยืดอยู่บ้านที่อีกคนใส่อยู่
“เจ้านายฮะ… อ้าปากหน่อยสิฮะ”
กระซิบบอกข้างหูอีกคนเสียงแผ่วพร้อมทั้งขบเม้มใบหูของร่างสูงไปด้วย
ชานยอลที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของเจ้าตัวเล็กเลยยอมทำตามอย่างว่าง่าย
เมื่อริมฝีปากของเจ้านายเปิดออกแมวน้อยก็ไม่รอช้าที่จะส่งลิ้นเข้าไปเล่นสนุกข้างในนั้น
สั่นสะท้านไปทั่วกายยามที่ลิ้นทั้งสองแตะกัน
ยิ่งเป็นคนตัวเล็กที่ไม่เคยลองสัมผัสแปลกใหม่แบบคุณพยอนด้วยแล้วยิ่งทำให้ย่อมเอนอ่อนจนคล้ายจะหมดแรง
แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะทำให้อีกคนเห็นว่าโตแล้ว(?) คุณแมวน้อยจึงไม่ยอมให้อีกฝ่ายมาชักนำได้ง่ายๆ
ลิ้นเล็กไล่เลียไปตามแนวฟันกรามของอีกคนทีละซี่ทีละซี่ ดูดดึงและขบเม้มจนเกิดเสียงสะท้านไปทั่วห้อง
ไม่สนว่าจะมีน้ำใสๆไหลออกมาจากมุมปากรึเปล่าเพราะสิ่งที่สนคือความรู้สึกชอบใจกับการจูบที่สงสัยมาตลอด
จนเมื่อรู้สึกว่าตนเองกำลังจะเป็นฝ่ายถูกรุกเข้าไปทุกที
ชานยอลจึงตวัดลิ้นรัดอีกคนเพื่อเปลี่ยนสถานะเป็นคนคุมเกมส์
เพราะอยู่ๆก็ถูกเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรับทำให้คุณพยอนตัวเล็กสะดุ้งเพราะความตกใจ
แต่ก็ต้องสติหลุดเมื่อคุณเจ้านายมองสัมผัสเร่าร้อนให้ผ่านทางริมฝีปาก แลกลิ้นสัมผัสลิ้นลมหายใจต่อลมหายใจหลับตาพริ้มยอมให้อีกฝ่ายเป็นคนสอนทฤษฎีของการจูบให้จนพอใจ…
“อื้ม… แฮก”
สุดท้ายก็ต้องมานอนหมอบซบอกอีกคนอีกครั้งเมื่อผละจูบออก
ชานยอลรวบตัวแมวน้อยมานอนกอดแนบอกโยกไปโยกมาจนใบหน้าเล็กจมหายไปกับอกกว้าง
เมี้ยวแบบเบาๆ อิอิ อย่าลืมไปอ่านต่อกันน้า >>> http://writer.dek-d.com/nekobyun/writer/viewlongc.php?id=994305&chapter=3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น