“เฮ้ย!!”
คุณชายปาร์ครีบถอยกรูดออกจากมือบางที่กำลังแตะๆจิ้มๆลูกรักของเขาอยู่ด้วยความตกใจ ใบหน้าหล่อแดงปรั่งเพราะความอายที่เสียรู้เจ้าเหมียวน้อย
แต่อาการแบบนั้นยิ่งทำให้แมวเจ้าปัญหาถึงกับสงสัยหนักเข้าไปอีก
“เมี้ยว~ เจ้านายเป็นอะไรฮะ แล้วนั่นอะไร
ทำไมอยู่ดีๆมันป่องออกมา”
สาวเท้าคลานไปหาผู้เป็นนายด้วยความสงสัยจนอีกฝ่ายถูกต้อนชิดติดกับผนังห้อง
ตาเรียวจดๆจ้องๆกับสิ่งแปลกปลอมอย่างสงสัยจนชานยอลรู้สึกกระดากอาย
ข้าวหลามลูกรัก ทำใจดีๆไว้นะลูก อย่าปล่อยให้แมวน้อยครอบงำเด็ดขาดนะ!
ใบหน้าหล่อแดงลามไปถึงหู ไม่น่าเลย
ปาร์คชานยอลไม่น่าเลย
เพราะมัวแต่ตกใจและเขยิบหนีทำให้ไม่รู้ตัวว่าท่านั่งตัวเองตอนนี้ล่อแหลมขนาดไหน ขาสองข้างอ้าออกกว้างส่งผลให้ไอ้อะไรๆที่’แปลก’อย่างที่เจ้าตัวเล็กสงสัยมันนูนขึ้นมาจนเห็นเด่นชัด
ได้แต่กลืนน้ำลายดังเอื๊อกเมื่อก้มหน้าลงไปมอง
ฝ่ามือหนาทำท่าจะยื่นลงไปปิดมันไว้แต่ก็ไม่ทันเจ้าหนูจำไมเขี้ยวสวย
ลูกแมวตัวน้อยตะปบเมือเจ้านายของตนทันทีเมื่อเห็นท่าทางของชานยอลที่กำลังจะแย่งของเล่นชิ้นใหม่(?)ไปจากตน ดวงตาเรียวตวัดสายตามองใบหน้าหล่อที่มองมาทางตนด้วยสายตาดุๆ
ด้วยนิสัยของแมวที่ไม่ชอบให้ใครมาแย่งของของตนไปซึ่งแม้แต่ผู้เป็นนายก็ไม่ชอบ ส่งผลให้คุณพยอนเผลอแยกเขี้ยวใส่ให้เจ้านายไปอย่างลืมตัว
แต่หารู้ไม่ว่าเจ้านายสุดหล่อนั้นไม่ได้กลัวแต่นึกอยากจะกัดเจ้าแมวดื้อให้จมเขี้ยวแทนตัวเองเสียมากกว่า
“เมี้ยว~ เจ้านายอันนี้ของคุณพยอนนะ คุณพยอนเป็นคนเจอ คุณพยอนไม่ให้!” ไม่ว่าเปล่ามือบางสองข้างยังรวบเจ้าลูกชายสุดที่รักของชานยอลไว้เต็มสองอุ้งมืออีกต่างหาก เล่นเอาคนที่นั่งเคลิ้มอยู่ถึงกับสะดุ้งเฮือกจนตาโตๆจะพาลหลุดออกจากเบ้า
“ไม่ ไม่ได้
คุณพยอน… อย่า..
จับ”
อดกลั้นยิ่งกว่า
ชานยอลขบกรามจนเส้นเลือดขึ้นเพื่อระงับอารมณ์คุกรุ่นภายในร่างกาย มือหนาเอื้อมไปจับข้อแขนเล็กไว้เพื่อห้ามอีกคนที่ดูจะสนุกกับของเล่นใหม่เหลือเกิน
“แง่ง !! ทำไมล่ะฮะ เจ้านายจะแย่งของของคุณพยอนใช่ไหม คุณพยอนไม่ให้ ไม่ให้ ไม่ให้ !!! “ เอ่ยแสดงความหวงของเล่นใหม่ของตนเต็มที่พร้อมกับปีนขึ้นไปทิ้งตัวของตนเองนั่งทับบนตักเจ้านายเพื่อกันไม่ให้อีกคนมาแย่ง
การกระทำเช่นนั้นเล่นเอาปาร์คชานยอลที่แทบจะไม่เหลือสติแล้วต้องอดทนสูดหายใจเข้าลึกๆยามที่ร่างน้อยบนตัวขยับสะโพกบดเบียดไปมา
“คุณพยอน… ลงไปก่อน”
พยายามเค้นเสียงที่มีออกมาห้ามปรามอีกคนให้ลุกออกจากตัวแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
เพราะเจ้าแมวน้อยยังคงตั้งท่าดื้อต่อกรกับเจ้านายอย่างไม่ลดละ
“ม่าย เมี้ยว~ เจ้านายจะเอาของเล่นของคุณพยอนไปใช่ไหมล่ะ ไม่ได้หรอก
ไม่ให้ ไม่ให้ ไม่ให้ !!” เล่นเอาเลือดของแทบพุ่งเมื่อร่างตรงหน้าขย่มเร่าๆอยู่บนตัก ชานยอลลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อสายเสื้อกล้ามบางสีแดงสดที่เจ้าตัวเล็กใส่อยู่ห้อยลงไปเกือบถึงข้อศอกยามที่อีกคนสะบัดไปมา
เห็นแผ่นอกบางขาวนวลขึ้นชัดถนัดตาเมื่ออยู่ในระยะที่ห่างกันไม่กี่เซ็นต์แบบนี้ เสียงกระพรวนทองบนปลอกคอสีเหลืองสวยไม่ได้ช่วยเรียกสติของเจ้านายร่างสูงเลยแม้แต่นิดเมื่อจุดโฟกัสตรงหน้ามันกำลังพรากลมหายใจเขาไปทั้งห้วง
มือหนายกขึ้นตวัดรอบเอวเล็กอย่างห้ามใจไม่อยู่พลางดึงอีกคนเข้ามาแนบชิด คุณพยอนตัวเล็กหยุดชะงักไปทันทีที่ลมหายใจของผู้เป็นนายรินรดอยู่ปลายจมูก แก้วตาเรียวสบตากับร่างสูงด้วยความงุนงง
“เหมียว~ เจ้านายจะทำอะไรฮะ จะแกล้งคุณพยอนเหรอ คิกๆ” ชานยอลไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าแมวน้อยแต่กลับเลือกที่จะฝังจมูกโด่งไว้ที่แก้มนุ่มแทน
สันจมูกโด่งไล้ไปตามซอกคอขาวเพื่อสูดกลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งเด็กที่อีกคนทาจนคุณพยอนตัวน้อยต้องย่นคอหลบด้วยความจั๊กจี้
“งื้อ… เจ้านาย คิก..
คุณพยอนจั๊กจี้นะฮะ”
“แล้วคุณพยอนไม่อยากเล่น
’ของเล่น’ เหรอไง” ถามออกไปเสียงเบาเรียกให้คนตัวเล็กตาวาววับ
ใบหน้าน่ารักพยักหน้าขึ้นลงแรงๆตามประสาเด็กอยากเล่นของเล่นทำให้ผู้เป็นนายลอบยิ้มออกมา
“เจ้านายจะให้คุณพยอนเล่นของเล่นใหม่ใช่ไหมฮะ เมี๊ยว~ คุณพยอนอยากเล่น ตอนนี้มันดันคุณพยอนตลอดเลย คุณพยอนรู้สึกแปลกๆ” ไม่ว่าเปล่ายังขยับตัวบดเบียดส่วนล่างไปมาจนเจ้าของ ‘ของเล่นใหม่’ ถึงกับหลุดครางในคออย่างสุขสม
“อืม… งั้นเดี๋ยวฉันจะสอนวิธีเล่นให้นะ คุณพยอนเลื่อนตัวลงไปหน่อยสิคนดี”
สั่งให้แมวน้อยเคลื่อนตัวลงไปหยุดอยู่ที่ปลายเท้าของตนแล้วอ้าขาตัวเองออกส่งผลให้ของเล่นชิ้นดีมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น ซึ่งอีกคนก็ทำตามอย่างดี
ดวงตาสีน้ำตาลประกายทองคู่สวยจ้องมองกึ่งกลางลำตัวชานยอลเขม็ง
“แล้วค่อยคลานเข้ามาหาฉันนะ อา… คลานช้าๆ แบบนั้น…” สก็อตทิชโฟลด์เขี้ยวสวยคลานสี่ขาเข้ามาหาเจ้านายตามคำสั่ง คอเสื้อที่กว้างของเสื้อกล้ามทำให้ชานยอลมองเห็นตุ่มไตสีแดงระเรื่อชัดเจนจนเขาอยากจะลองสัมผัสมันด้วยปากสักครั้ง
“ทำไมมันนูนแบบนั้นล่ะฮะเจ้านาย คุณพยอนจับมันได้ไหม”
เงยหน้าขึ้นมาถามอีกคนตาแป๋วและเมื่อเห็นว่าเจ้านายพยักหน้าเชิงอนุญาตแมวน้อยจึงไม่ลังเลที่จะจับของเล่นใหม่ทันที
มือเล็กลากผ่านเนื้อผ้าฝ้ายสีดำสนิทที่เจ้านายสวม นิ้วเรียวสวยที่มีเล็บยาวออกมาเล็กน้อยครูดกับผ่านจุดกลางลำตัวจนอีกคนถึงกับขบกรามแน่นเพราะความเสียว
และชานยอลก็ต้องครางออกมาในที่สุดเพราะนิ้วเล็กๆนั้นเขี่ยลูกชายของเขาไปมาด้วยความสนุก
“เจ้านายฮะ มันแข็งด้วยแหละฮะ แถมยังแฉะๆอีกต่างหาก”
คุณพยอนตัวน้อยบอกเจ้านายของตนเพราะว่ามือของเขานั้นมีคราบน้ำที่ซึมผ่านกางเกงติดมา
ด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสาแมวหนึ่งขวบเจ้าแมวน้อยจึงไม่รอที่จะแลบลิ้นออกมาเลียนิ้วเรียวเพื่อชิมรสชาติของสิ่งแปลกใหม่
แผล่บ~
ชานยอลนั่งมองลิ้นสีชมพูที่แลบเลียน้ำจากตัวเขาด้วยอารมณ์ที่พุ่งถึงขีดสุด
ยิ่งเห็นก้านนิ้วเรียวเล็กนั่นผลุบหายเข้าไปในปากบางนั่นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอยากปลดปล่อยออกมามากเท่านั้น จนฝ่ามือหนาถึงกับเลื่อนไปลูบคลำจุดกึ่งกลางของตัวเองโดยไม่รู้ตัว
“รสชาติแปลกๆแฮะ ฮื่อ
เจ้านายฮะ
อันนี้มันของคุณพยอนนะเจ้านายอย่ายุ่งสิ”
โวยวายออกมาเล็กๆเมื่อเห็นผู้เป็นนายกำลังแตะต้องของเล่นของตัวเองอยู่ พยอนตัวเล็กปัดมือของอีกคนออกหน้ามุ่ย หางยาวสะบัดไปมาสองสามทีก่อนจะก้มหน้าลงไปจนชิดกับเจ้าของเล่น
ลมหายใจของร่างเล็กที่รินรดอยู่ใกล้ๆกับส่วนนั้นทำให้ชานยอลเผลอระบายยิ้มด้วยความรู้สึกดี
“อา… พยอนนา… คุณพยอนเลียสิครับ ของเล่นชิ้นนี้น่ะ ต้องเลียมันถึงจะสนุก”
“เมี้ยว~”
แมวน้อยครางรับเสียงดังก่อนจะค่อยๆแตะลิ้นลงบนผ้าแล้วค่อยๆเล็มเลียช้าราวๆกับทานขนมหวาน
ชานยอลลูบกลุ่มผมของลูกแมวที่รักอย่างเอ็นดู ใบหน้าหล่อเชิดขึ้นแล้วครางเสียงต่ำยามลิ้นของอีกคนสะกิดโดนปลายส่วนอ่อนไหว
“อา… แบบนั้นแหละ เก่งมากเด็กดี” ยิ่งโดนเจ้านายชมก็ยิ่งรู้สึกชอบใจ ลิ้นเล็กๆทำหน้าที่ของมันอย่างขยันขันแข็ง
บางคราวที่เขี้ยวเล็กๆครูดไปกับของเล่นเจ้านายของตนก็จะร้องขึ้นมาแบบนั้นยิ่งทำให้แมวขนสวยแบบเขายิ่งรู้สึกสนุก
“อึก… อา…” เสียงทุ้มครางดังไปทั่วห้องนั่งเล่นสลับกับเสียงเลียจากลิ้นเล็ก คราบเหงื่อผุดขึ้นตามไรผมสีดำสนิทแต่ชานยอลก็ไม่คิดที่จะปาดออก แม้ว่าอีกคนจะไม่ได้สัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของเขาโดยตรงแต่แบบนี้มันก็ทำให้รู้สึกแปลกใหม่ไปอีกแบบ รู้สึกดีกว่าทุกๆครั้งที่เขามีอะไรกับผู้หญิงทั่วไป…
“อีกนิด… อึก อ่า…….”
เสียงครางเฮือกสุดท้ายพร้อมกับการกระตุกเกร็ง น้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไปทั่วกางเกงอีกทั้งยังไหลออกมาตามแนวขาผ่านขากางเกงตัวเก่ง
ชานยอลหอบน้อยๆเพราะความเหนื่อยเขาวางมือหนาลงบนผมของอีกคนที่กำลังเลียทำความสะอาดคราบรักของเขาอยู่
ลูบเส้นผมนิ่มเบาๆสองสามทีแล้วดึงอีกคนขึ้นมานั่งบนตัก ตวัดกอดเอวบางไว้หลวมๆไม่ให้อีกคนรู้สึกพร้อมก้มลงสูดดมแก้มนิ่มแทนรางวัล
ยังไม่จบนะฮะ >>> http://my.dek-d.com/nekobyun/writer/viewlongc.php?id=994305&chapter=1
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น